Overzeese pakketpost
Ik herinner mij de e-mail van de bibliotheek en bedenk dat ik niet mag vergeten te verlengen. Mijn lidmaatschap, bedoel ik.
Niet mijn lid. Dat was weggelegd voor de vriendelijke GLS-koerier die vanmiddag aan de voordeur geen gehoor vond en daarom mijn pakketje kwam afleveren in de achtertuin, waar ik in mijn blote kont en in hoofdstuk 4 van van Adrian Goldsworthy zat. Er moest ook nog afgetekend worden en omdat een levantijns gevoel van valse schaamte (of een strategisch geval van perversie) de afstand had bewaard, moest ik er op af, mijn wiebelende kriebelende waterding in al zijn indolente glorie. Hij zei geen woord, uiteraard, want meer dan en is een doordeweekse koerier niet gewend om te zeggen, maar zijn gezicht verried dat hij onder de indruk was. Niet van mijn geslacht, zozeer, maar van mijn insolente naaktheid, des te meer. Het pakket was in mijn hand en de tekening eruit, maar aanstalten tot retour leken zich niet op te dringen uit zijn lichaamstaal. Wellicht omdat hij te geoccupeerd was met het lezen van de mijne. Mijn lichaamstaal bedoel ik, hoewel mijn geslacht wel de essentie leek te vormen van het jargon dat hij zich eigen probeerde te maken. Voordat het tot een pointe kon komen, heb ik maar dag gezegd en mijn kont gedraaid om de wijk te nemen naar mijn zetel.
Waarop hij zijn aplomb en zijn tong terugvond en amechtig probeerde: , waarop ik mij weer keerde en zijn hand zag gebaren van iets tussen ons twee om vervolgens een volle greep te zien uitbeelden – ik ging ervan uit mijn testikels. Ik knikte van ja en van valse afstand was geen sprake meer toen hij schaamteloos naar mij toe schreed en mijn ballen vastgreep. Na wat ik moet omschrijven als wat onhandig kneedwerk, deed hij hetzelfde met mijn piemel, die behoorlijk wat meer volume had gekregen, zodat de eikel die hij ontblootte paars stond te blinken. Met zijn linkerhand nog aan mijn geslacht, ging hij door de knieën om het registratieapparaat op de grond te leggen. Langzaam draaide hij om mij heen en kwam hij aan mijn kont. De warme buitenlucht stroomde naar mijn kontgat toen hij mijn billen spreidde en zijn hand tussen mijn benen door weer bij mijn ballen bracht, waaraan hij iets te hard trok. Omdat hij een tijdje achter mij bleef hangen, wendde ik wantrouwig mijn blik toe en stelde vast dat zijn geslacht uit zijn broek bevrijd was en parmantig stond te pulseren.
Dat was mijn om de scène even stil te leggen. begon ik en zag zijn moed in de schoenen zakken – ook al bleef zijn erectie stevig overeind. en maar gesticuleren, nu de verhoopte penetratie van de witte man hem dreigde te ontglippen. Hij keek mij aan of hij mij niet begreep, wat ik niet geheel onmogelijk achtte, ook al waren de woorden simpel en gemeen. Ik greep zijn t-shirt en begon het omhoog te trekken. Aarzelend maar niet geheel onwillig hief hij de armen, zodat het shirt gemakkelijk uitging. Hij was mager, maar had een verrassend gespierde borstkas. Ik knoopte zijn broek en riem verder los en trok ze naar beneden, tot over zijn enkels. hij stapte eruit terwijl ik zijn onderbroek eenzelfde richting uit liet gaan. Na een stap achteruit aanschouwde ik de nieuwkomer – een stevige erectie trok de aandacht, niet bepaald kort, maar gelukkig niet al te volumineus, met daarrond een niet onaardig, zij het wat schriel lichaam, bloot op een paar sneakers na. Een paar tellen twijfelde ik, maar mijn liefde voor blote voeten maakte dat ik hem die laatste ook deed uitdoen – ik had tenslotte buiten mijn zonnebril ook enkel mijn slippers aan. Terwijl hij zijn veters losknoopte, inspecteerde ik zijn kont. Wat te smal om echt aantrekkelijk te zijn, maar dat maakte dat het kontgat mooi gepresenteerd werd terwijl hij zich voorovergebogen van zijn schoeisel ontdeed.
Ik wilde als het ware een onderpand en ook wel enig aandenken en griste mijn smartphone uit de zetel om wat plaatjes te schieten. Eerst een paar van hem – verrast, niet op zijn gemak, maar te zeer toegespitst op de nu langverwachte penetratie waar hij recht op meende te hebben om weerstand te bieden. Vervolgens enkele van ons twee samen, twee naakte lichamen tegen elkaar. En dat was dan de aanzet om daarmee verder te gaan. Hij greep mij bij de heupen, mijn smartphone viel op het gazon toen hij mij zacht maar overtuigend op handen en knieën op het gras dwong en zonder omzien duwde hij de gestileerde kromming van zijn stijve geslacht met grote hevigheid bij mij naar binnen. Niet bepaald romantisch, maar dat is sowieso niet wat ik van een man verwacht of wil krijgen en bovendien is het alles welbeschouwd beter zo.
Herhaaldelijk duwde hij zijn onderlichaam met grote kracht tegen mijn billen, zijn ballen kletsten vol overgave tegen mijn scrotum, zijn handen klauwden ongenadig naar mijn heupen, mijn buik en mijn geslacht – waar hij onbarmhartig aan rukte, net als aan mijn ballen. Na een dozijn bonkende lendenrukken kwam de uitbarsting abrupt tot stilstand, of beter: maakte ze plaats voor een nabeving die in enkele zachte golven zijn bekken beroerde. Hij plaatste zijn handen op mijn rug en trok zich uit mijn kontgat. Hij was klaargekomen, de naweeën van zijn zaadlozing bevlekten nu mijn dijen en een sliert hing aan zijn penis, die nu snel slap werd. Hij rolde een beetje slungelig op zijn achterwerk op het gras en ik greep opnieuw naar mijn smartphone om van ons twee ook een selfie te maken met slappe piemel, wat ik veel esthetischer vind, ook al genoot ik van het orgastische genot dat zijn erectie hem dankzij mij had gegeven en van de gelukzalige schaamte die overduidelijk en voor een niet-homo onwillekeurig hem – maar ook mij – nu overviel.
Dit alles leek minuten te duren, maar vulde een tijdspanne die in werkelijkheid slechts in seconden uitgedrukt mag worden. Nog nahijgend griste hij zijn kleren bijeen en zwijgend deed hij ze vlug vlug aan. Voor mij amper gelegenheid om nog één keer visueel te genieten van zijn olijfkleurige lichaam – de te smalle kont, de wild zwiepende ballen en de fraaie slappe piemel. Hij raapte zijn registratieapparaat op van het gazon en zonder mij aan te kijken, stapte hij naar de oprit, richting straat.
Ik draai mij op mijn buik op het gazon, de hete zon brandend op mijn rug. Uit de kartonnen doos haal ik van Serhii Plokhy en begin het te doorbladeren. Straks douchen en naar de bibliotheek.