De totale onderwerping. Hfst.39. Een beetje wazig
39. een beetje wazig.
Ik loop achter Meesteres Davina aan door het hotel. Ik weet niet wat er in de smoothie gezeten heeft maar alles voelt een beetje als in een droom. De kleuren en geluiden zijn allemaal zacht en rond en waar ik eigenlijk ongemak zou moeten voelen van mijn uitdossing voelt het allemaal lekker en behaaglijk. Aan het eind van de gang is een dubbele deur die voor ons geopend word door een man in een net kostuum. Achter de deur is een grote zaal met een imposante glazen wand die een geweldig uitzicht bied op een bos. De zaal is voledig leeg geruimd op een fraai gedekte tafel met drie stoelen na die midden in de ruimte zijn opgesteld. Meesteres Davina leid mij naar de tafel toe. Aan de zijde waar maar een stoel staat staat een soort voeten bankje met een groot dik kussen op. Meesteres Davina gebied mij daar op mijn knieën plaats te nemen en gaat zelf op de stoel er naast zitten. Uit haar tas haalt ze een bruine enveloppe te voorschijn die ze op tafel legt. De man is bij de deur blijven staan en vraagt of hij de gasten kan halen. Meesteres Davina knikt en de man verlaat de zaal. Ik zie hoe Meesteres Davina een geweer uit haar tas haalt en deze naast haar in de stoel legt. Ze lacht en geeft mij een knipoog. Dat voelt goed. Ik ben een beetje weg aan het dromen als ik ineens wakker schrik van een hard geklop op de deur. De man opent de deur en daar zijn mijn ouders! Ze zijn netjes gekleed en hebben allebij een glas champagne in de hand. Ik wil naar hun zwaaien en ze begroeten maar dat kan ik niet. Hahaha dat is een beetje dom! De man stapt de gang weer op en sluit de deuren. De lach op het gezicht van mijn moeder is de eerste die wegtrekt, daarna volgt die van mijn vader. Meesteres Davina staat op en vraagt hun vriendelijk om plaats te nemen. Mijn Moeder blijft stok stijf staan en kijkt naar mij. “Rick?”vraagt ze met een hoge trillende stem. Mijn vader kijkt naar mij, naar zijn vrouw en dan naar Meesteres Davina. “Wat is hier in godsnaam aan de hand!” roept hij uit. Meesteres Davina blijft kalm en nodigd hun nogmaals uit om te gaan zitten. “Ik ga niet zitten voordat iemand mij verteld wat de bedoeling is van deze belachelijke voorstelling. We zijn hier om op de verloving van onze zoon te proosten!” briest mijn vader. Ik vind dat hij wel een beetje hard schreeuwd, zij hij nou dat ik verloofd ben? Ondertussen heeft mijn moeder haar glas champagne laten vallen en heeft ze ook nog op haar mooie jurk geknoeid. Ik wil haar gaan helpen maar realiseer mij dan dat meesteres Davina de ketting van mijn halsband vast heeft, dat gaat dus niet. Meesteres Davina staat nog steeds vriendelijk lachend bij de tafel en vraagt hun kalm te worden en plaats te nemen. Mijn moeder komt aarzelend richting de tafel gelopen. Mijn vaders kwaadheid richt zich nu op Meesteres Davina “wat heb jij met onze zoon gedaan!” Meesteres Davina lacht “Ik heb hem geholpen zijn ware ik te vinden, nu kom aan tafel en dan kunnen we het hebben over waarom Ricky jullie heeft uitgenodigd. Vreemd ik kan mij helemaal niet herrineren dat ik mijn ouders heb uitgenodigd? Mijn moeder gaat met tranen in haar ogen aan tafel zitten. Mijn vader vloekt en loopt terug naar de deur waardoor hij naar binnen is gekomen. Deze is op slot. Hij ramt verschillende malen tegen de deur maar deze geeft niet mee. Dan verheft Meesteres Davina haar stem “meneer Gerards ik stel voor dat U rustig wordt en plaats neemt aan tafel. Anders zijn we denk ik vrij snel klaar en ziet u de foto’s van U op Bruggelen wel via het internet verschijnen!” Ik ben net aan het denken dat ik Bruggelen wel een grappige naam vind Brug-ge-len, Bruggelen. Als ik mijn vader wit weg zie trekken, volgens mij is hij niet helemaal lekker hij heeft zich ook veel te druk gemaakt, dat is niet goed voor zijn hart. Mam vraagt aan pap waar die mevrouw het over heeft? Ik hoor pap vloeken en tegen mam zeggen dat ze haar kop moet houden. Dat is niet echt aardig ik neem me voor hem dit te vertellen als ik weer normaal kan praten. Meesteres Davina gaat zitten en ook pap komt naar de tafel gelopen. Als hij bij de tafel is steekt Meesteres Davina de bruine envelop omhoog. Mijn vader grist die uit haar hand. Hij bekijkt de inhoud en trekt nog witter weg. “wat is er Jan?” vraagt mijn moeder met een ligte paniek in haar stem. Mijn vader steekt met een kwaad gezicht zijn hand op als teken dat ze moet zwijgen. Dan draaid hij zich naar Meesteres Davina “wat meen jij je wel niet, kut wijf wil je mij kapot maken of zo. Wat wil je zeg op, je wil geld he?! Dat is het! Hoeveel wil je zo dat jij je bek houd! Ha vertel me eens waarom ik jou niet in elkaar zal slaan!” Ik bedenk me dat dat geen goed idee van pap is. Meesteres Davina lacht vriendelijk “meneer Gerards ga nu eerst eens rustig zitten, als ik U kapot zou willen maken had ik dat allang gedaan!” Gelukkig bedaard pap een beetje en gaat naast mam zitten. Meesteres Davina lacht vriendelijk en ontkurkt een fles champagne en schenkt de glaze vol. Pap schuift het glas van zich weg terwijl mam zenuwachtig kleine slokjes neemt. Meesteres Davina neemt een grote slok champagne en pakt een van de kleine gebakjes die op tafel staan en gaat dan rustig achterover zitten. “Zoals jullie reeds gemerkt hebben heeft Ricky zich niet verloofd met zijn ex maar met mij.”
Het is een moeizaam gesprek en ik doezel regelmatig weg. Soms schiet ik wakker als pap of Meesteres Davina hun stemmen verheffen. Op een bepaald moment gooit Pap zelf een gedeelte van het servies van de tafel. Ik begrijp niet waarom hij zich toch zo druk maakt. Hij kan zich beter een voorbeeld nemen aan mam die een beetje timide van haar champagne nipt of aan Meesteres Davina die de hele tijd vriendelijk blijft lachen.
Ik schrik weer uit mijn dagdroom als ik vast gepakt wordt en een kus op mijn wang krijg. Als ik mijn ogen open kijk ik in het betraande gezicht van mijn moeder. Ik probeer met mijn ogen te lachen om haar een beetje op te vrolijken. In mijn andere ooghoek zie ik hoe Meesteres Davina en mijn vader elkaar een hand schudden, pap kijkt verslagen maar er zit ook iets van woede in zijn ogen. Meesteres Davina kijkt triomfantelijk. Als Pap en Mam zich omdraaien om de zaal te verlaten steekt Meesteres Davina de bruine envelop omhoog en vraagt of pap deze niet wil hebben ze heeft ze toch ook digitaal! Pap steekt zijn middelvinger op en laat Meesteres Davina met de envelop in de hand zitten, pakt daarna mijn moeder bij de arm en verlaat de zaal. Ik wil hun nog gedag zeggen maar merk dat mijn mond nog steeds niet mee werkt. Meesteres Davina draaid zich naar mij toe “Zullen wij jou eens te bed brengen?” vraagt ze vriendelijk. Ik knik en realiseer mij dat ik dat het liefste wil van alles lekker slapen. Meesteres Davina draagt mij terug naar de kamer waar ze mij uitkleed en dan in bed stopt.