De regisseur (Deel 3)

Amateur

De regisseur (Deel 3)
DEEL 3

Ashwin zei niets en keek me slechts aan. Hij zag er lief uit met die sproeten op z’n gezicht, die ronde, volle lippen en die onschuldige blik in die al even onschuldige kinderlijke ogen. Ashwin was negentien, maar zag er qua gezicht uit als iemand van pakweg veertien – iets wat in zijn familie zat. Één van de redenen waarom ik op Ashwin viel; zijn jonge, lieve en mooie uitstraling. Later ondervond ik wat er achter dat jonge, lieve onschuldige gezicht schuil ging: een eersteklas manipulator – een jongen die perfect gebruik maakte van zijn uiterlijk. Maar hij was mijn eerste grote liefde, en nu stond ik na hem maanden niet gezien of gesproken te hebben oog in oog met hem en keek hij me weer aan met die onschuldige kinderlijke ogen. Maar deze keer prikte ik er doorheen.

“Ik vroeg je wat, Ashwin!” zei ik op een wat meer geïrriteerde toon. We stonden op slechts een meter van elkaar verwijderd en keek hem recht in zijn ogen.
“Josh toch, ik heb je wel gehoord, hoor.” zei hij terwijl hij quasi-beledigd een blik naar mijn bank wierp, om er vervolgens naartoe te lopen, zijn jas uit te trekken en deze met een nonchalant maniertje op de bank te gooien. “Gewoon, om herinneringen op te halen.” Ik wist niet wat ik hoorde. Vooral dat woordje ‘Gewoon’ deed het ‘m. Ik wilde iets zeggen, maar Ashwin praatte onverbiddelijk door. “Ach, en je hebt een nieuwe bank zie ik? Werd ook tijd hè? Ikea?”
Ik werd steeds geïrriteerder. Steeds afwijken van het onderwerp, dat deed hij vroeger ook al. Maar ik speelde het spelletje even mee. “Moest wel hè, Ash. Jouw sporen moesten uitgewist worden.” Hij lachte vals. “Ik begrijp het. Al mijn spermavlekken moesten natuurlijk verdwijnen…Soms spoot ik net even naast je mond of hals, en jij gelijk oplikken natuurlijk, want stel dat er iets op de bank zou komen. Je was eigenlijk net een hondje. En zo neukte ik je ook.” Het werd me teveel. Ik deed een stap dichterbij en gaf hem een keiharde klap in zijn gezicht.

Dat had hij niet verwacht. Sterker nog, zijn ogen werden steeds groter van woede. “Hoe durf je?” riep hij, en hij wilde terugslaan, maar daar had ik al op gerekend, waardoor ik zijn arm op tijd vastgreep. Mijn ogen puilden zowat uit, zo kwaad als ik. Ik schreeuwde tegen hem. “Hoe ik dat durf?! Hoe ik dat durf?! En dat durf JIJ nog te vragen?!” Hij probeerde zich te verzetten, maar zonder resultaat – ik kon hem vroeger al goed te baas, zo sterk was hij immers niet. Ik trok hem aan zijn arm richting bank en duwde hem neer. Hij had mij hoogstwaarschinlijk nog nooit zo kwaad gezien, want hij durfde niks meer terug te doen. En terecht. Ik brulde verder. “Jij komt hier verdomme binnenlopen alsof je nooit bent weggeweest! Alsof het je eigen fucking huis is! En dan vraag ik je nog op een redelijk kalme toon wat je hier doet, en je geeft gewoon DAT als antwoord! Herinneringen ophalen? Breek me de bek niet open! Zal ik eens even een herinnering oprakelen, mijn herinnering aan de dag dat jij me hebt verlaten! Vandaag PRECIES vier maanden geleden!” Er viel een korte stilte.

Ashwin keek me verbaasd aan. “Heb je…” Hij wilde iets zeggen, maar ik onderbrak hem.
“Ja, Ash, ik heb de dagen geteld. Er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik niet aan je dacht. Vier maanden terug ging je weg. Precies op DAT moment toen ik je het hardst nodig had. Je WIST dat ik nog lang niet over de dood van Frank heen was, zelfs twee maanden na zijn begrafenis, en net toen smeerde je ‘m! En nee, niks zeggen hoor. Tuurlijk niet! Een sms’je volstaat wel! ‘Sorry, Josh, ik moet terug naar mijn roots, naar Amsterdam’ – en nu…” Mijn adem stokte. Ik brak van binnen. Ik stond tegen mijn eerste grote liefde te schreeuwen, en ik zag dat hij het moeilijk had. Hoewel me dat niets zou moeten deren, raakte het me toch. Maar ik moest sterk zijn. Hij wilde weer iets zeggen, maar ik was nog niet klaar met hem. “Hou je bek, Ash! Waar haal je GODVERDOMME het lef vandaan? Ga weg…WEG!” Ik draaide me af van Ashwin, en barstte in tranen uit. Ik voelde de pijn. Ik kon dit niet. Ik was geen persoon die iemand op een dergelijke manier uitschold, ook al had hij of zij het verdiend. En zeker niet mijn eerste grote liefde. Maar alles kwam boven. Al die pijn van de afgelopen maanden. Al het verdriet. Ik voelde plots Ashwin’s hand op mijn schouder, en mijn verstand zei dat ik die hand weg moest slaan maar mijn lichaam wilde het niet. Plots sloeg hij ook zijn armen om mij heen…en ik stond het toe. Ik liet me in zijn armen zakken. “Rustig…” sprak hij, “Ik had het ook heel anders gewild.” Zijn woorden drongen tot me door, en eigenlijk had ik moeten uitbarsten van woede om zijn schijnheilige uitspraak. Maar ik kon het niet. Het enigste was ik kon was huilen. Samen kwamen we weer op de bank terecht.

“Maar WAAROM heb je het gedaan? WAAROM? Je wist dat ik niet zonder je kon! Je wist dat ik je nodig had! Ik was smoorverliefd op je. Jarenlang heb ik me voor mijn halve homofobe familie moeten voordoen als iemand die op vrouwen viel, maar toen ik jou zag kon ik het niet meer. Ik was zo ontzettend verliefd op je! Toen moest ik zeggen dat ik op mannen viel, want anders kon ik niet bij jou zijn! En kijk eens wat het me nu gebracht heeft!”
“Sor…Sorry voor de vervelende opmerkingen, Josh.” zei Ashwin. “En ik kan niet anders zeggen dan…dan dat het me spijt.” “Ja, dat ken ik!” zei ik, terwijl ik me van hem losrukte, en weer op stond. Net op dat moment ging mijn handdoek weer los. “Verdomme!” riep ik. Natuurlijk – wat een ideaal moment. Ik draaide me om, om de handdoek weer op te ****n, waardoor Ashwin weer even zicht had op mijn naakte onderlichaam. Ik zag in zijn ogen dat hij schrok van het ongemakkelijke moment. Maar ik zag ook de tranen in zijn ogen. Terwijl ik de handdoek weer om mijn middel deed en mijn gezicht afdraaide stond hij op. “Ik hield het niet meer uit, Josh. Sorry…Meer kan ik echt niet zeggen. Zul je me dat dan nooit vergeven?” Voor de zoveelste keer draaide ik mijn gezicht weer om naar Ashwin. Nu zag ik een oprecht verdrietige blik in zijn ogen. Niet gespeeld onschuldig, maar echte pijn. En – hoe ongelofelijk – ik kreeg medelijden met hem. “Ash, dat kan ik niet. Nu zeker niet…denk ik.” Mijn verstand geloofde het niet, maar mijn hart leidde ertoe dat ik dit met een twijfelachtige stem uitsprak. “Je denkt het?” zei Ashwin. “…Dus je twijfelt? Josh, ik weet dat jij geen haatdragend persoon bent, sterker nog – je bent ontzettend vergevingsgezind.” Hij streelde me over mijn wang. En wonder boven wonder liet ik het toe. “Please, Josh, je moet het me vergeven.” Hij kwam steeds dichterbij. Ik keek naar zijn gezicht. Zijn mooie gezicht. Ik rook zijn altijd fris ruikende adem. Die waterige, onschuldige ogen. Die lichte sproeten in zijn gezicht. Ik zag weer de jongen waarop ik jaren geleden verliefd was geworden. En voor ik wist raakte mijn lippen de zijne.

Al mijn haat leek te verdwijnen. Ik voelde de liefde en de passie weer door mijn lichaam stromen. Passie die ik al heel lang niet meer gevoeld had. Hier kon geen porno of fantasie tegenop. Onze tongen raakte verstrikt in een heftig spel van verkenning – en tegelijkertijd herkenning. Onze beider ogen waren gesloten en we genoten van elkaar. Tot plots mijn verstand een alarmbelletje liet afgaan. Wat was ik aan het doen? Ik verbrak de zoen.
“Sorry, ik weet niet waar ik mee bezig ben. Eerst scheld ik je uit, en dan doe ik dit. Dit is heel verkeerd.” Ik wilde weglopen, maar Ashwin pakte mijn hand, trok me terug en zei “Nee, hier is helemaal niks verkeerds aan.”
“Jawel, dit is…” – ik kon mijn zin niet afmaken, want hij drukte mijn hand in zijn kruis. Door zijn jeans voelde ik dat hij een flinke stijve had. Eigenlijk wilde ik het niet, maar bij mij gebeurde langzaam hetzelfde. Mijn adem stokte terwijl ik Ashwin diep in zijn ogen aankeek. Veel tijd om te beseffen wat er gebeurde had ik niet, want Ashwin rukte de handdoek van mijn lichaam af en keek met een verliefde blik naar mijn halfstijve pik. Ik stond nu geheel naakt voor hem. Hij greep mijn billen beet, trok me tegen zich aan en begon me heftig te zoenen. Ik voelde wederom geen enkele behoefte meer om nog te weigeren. Wat had ik dit gemist. Hij streelde mijn kont, terwijl ik de zoen weer even onderbrak – niet om te weigeren, maar om zijn shirt uit te trekken. Zijn skinny lichaam werd zichtbaar en ik begon aan zijn tepels te likken. Ashwin had zulke gevoelige tepels dat hij gelijk een kreun produceerde. Mijn pik had inmiddels zijn volle stijfheid bereikt en Ashwin’s hand liet mijn kontje los, en greep mijn pik beet. Hij begon er over te wrijven en zachtjes aan te trekken. Zijn hand voelde zo vertrouwd. Mijn geilheid bereikte al bijna het kookpunt, en Ashwin trok mijn gezicht weer naar het zijne toe, en we begonnen wederom te tongzoenen, terwijl we op de bank terechtkwamen – met Ashwin bovenop mij. Ik was zo ontzettend opgewonden, en wilde zijn broek uittrekken – ik wilde zijn pik weer zien en verennen. “Nee…” zei Ashwin, “Dat verdien ik niet. Jij daarentegen wel.” Hij begon mijn hele body te zoenen, te likken en te strelen, en zakte pijlsnel naar beneden. Wat ging hij doen? Hij had me nog nooit gepijpt. Tijdens onze relatie wilde hij nooit pijpen, ik moest hem altijd pijpen. Maar tot mijn grote verbazing gaf hij me een geile blik, om vervolgens mijn pik in zijn mond te nemen…Als een gek begon hij aan mijn pik te zuigen. Ik vergat alles om mij heen…

Wordt vervolgd…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir