gymles 2
Toen ik 16 was zat ik op volleybal. Tijdens de training ging het vaak niet geweldig, en een paar jongens van mijn leeftijd en een oudere jongen pestten me vaak met mijn volleybalkwaliteiten. Na de training pesten ze me vaak met mijn kleine piemeltje.
Ik had nog weinig schaamhaar en mijn dingetje was beduidend kleiner dan die van mijn teamgenoten.
Ik vond dat pesten altijd vreselijk, maar ik kreeg vaak wel een stijf piemeltje er van, zowel tijdens de training als tijdens het douchen er na.
Op een keer zagen ze in mijn gymbroekje toch blijkbaar mijn stijve lulletje doorschemeren want een van mijn klasgenoten riep dat ik geil was en een stijve had.
Meteen natuurlijk alle aandacht van het hele team.
Ik wist niet waar ik moest kijken en wat ik met mijn gymbroekje moest doen om het minder zichtbaar te maken. Hun aandacht maakte het alleen maar erger, mijn lulletje was stijf als nooit tevoren, ik kon zelfs voelen hoe de voorhuid over mijn eikeltje schoof in m’n broekje.
Ze liepen wat om me heen en wezen naar m’n broekje en de bobbel daarin, en ook naar de natte plek die er in te zien was. Die was waarschijnlijk van iets voorvocht, want ik had niet geplast, maar dat wisten zijn niet. Gelukkig maar. Ze gingen door met me te pesten en grepen van de voor en achterkant tegelijk naar mn broekje om het naar beneden te trekken. Ik wilde dat niet want dan zouden mijn kleine stijve piemeltje zien. Daar zat ik niet op te wachten dacht ik.
Na enige tijd lukte het natuurlijk toch, en lag m’n broekje op de grond. Ik liep snel naar de douches en ging douchen. Tijdens het douchen lieten ze me gelukkig met rust, dat was een soort ongeschreven regel blijkbaar.
Toen ik terug kwam lag m’n broekje gewoon op de bank in de kleedkamer, en ik trok hem snel aan. Mijn volleybalmaatje keek naar mijn broekje en zag dat ik nog steeds een stijf piemeltje had, maar zei niks, gelukkig. Toen zag een van de anderen het ook en die riep iedereen er weer bij. Waar tot dan mijn pikkie nog half stijf was, werd die door de aandacht van alle jongens al snel weer helemaal stijf en ze begonnen ook te zien dat de natte vlek groter werd. Toen hadden ze ook door dat het geen restvocht van na het plassen was maar voorvocht. Ik voelde dat de aandacht daardoor nog meer op mij kwam te liggen en ze dirigeerde me naar de gymzaal in plaats van de kleedkamer.
In de gymzaal joegen ze me op, liepen eerst gewoon achter me aan, en daarna rennend, toen ik ook ging rennen. Ik hield nog steeds een stijf lulletje en werd door het heen wen weer schudden in mijn broekje alleen maar geiler.
Toen ze me in een hoek gedreven hadden en de volleybal-instructrice er bij kwam hield ik het niet meer van geilheid en vernedering en spoot ik mijn zaad in mijn broekje. Ik voelde de warmte in mijn kruis en zag de jongens kijken naar de groeiende natte plek die nu bijna de hele voorkant van mijn kruis bestreek.
De lerares zei iedereen terug te gaan en gebaarde ze naar de kleedkamer.
Ik stond voor haar, net klaargekomen en enigszins dankbaar dat ze me gered had, maar ook diep vernederd dat ze gezien had dat ik door de vernederingen klaar gekomen was.
Ik dacht nog even dat ze misschien niet door had dat ik in mijn broekje gespoten had, maar ze riep me mee, naar het kantoor van de gymzaal en liet me op de bank plaatsnemen.
Doe je broekje maar uit, zei ze, dan kun je je hier even schoonmaken en krijg je een schoon broekje van me, we hebben hier nog wel wat liggen. Ze gaf me een paar natte doekjes.
Ik draaide me om en wilde met mijn rug naar haar toe mijn met zaad besmeurde broekje uittrekken, maar ze tikte op mijn kont en gebaarde dat ik weer terug moest draaien.
Ik wil zien wat je doet, en je hoeft niks te verbergen.
Ik heb al piemels genoeg gezien, grote en kleine, dikke en dunne…..
Alleen die van jou zit onder het zaad en ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe dat zo kwam……
Geef je broekje maar hier, en ze pakte mijn zaaddoordrenkte broekje aan.
Ze bekeek de binnenkant van het broekje, ik weet niet waarom, maar ze keek er belangstellend naar en wreef het zaad verder in het broekje.
“Hoe oud ben je?” vroeg ze. Ik zei dat ik net zestien geworden was.
Ze rook ook aan de binnenkant van het broekje. Ik vond het een heel gek gezicht. Ze raakte met 1 vinger mijn sperma aan en likte haar vinger af, ik vond het geil, maar ook wel heel raar.
Ik was ondertussen mijn piemeltje aan het schoonmaken, en ze keek ook daar aandachtig naar.
Ik had inmiddels 3 natte doekjes gebruikt om mijn kruis en piemeltje schoon te krijgen en gooide ze in de prullenmand na gebruik. Ze viste ze er weer uit. Ik vond het vreemd, maar zei er maar niets van.
Toen ik helemaal schoon was stond ik te wachten tot ze me een broekje zou geven. Ik hield mijn handen voor mijn kruis, maar ook dat vond ze niet goed, weer kreeg ik een tikje op een bil.
Ik deed mijn handen weer op zij en ik voelde dat mijn piemeltje weer iets omhoog kwam. Ze legde haar hand op mijn buik.
Je bent een mooie jongen, zei ze, maar je moet me eens vertellen waarom je daarnet klaargekomen bent. Als je dat gedaan hebt krijg je een broekje van me. Als je me het niet vertelt, of ik merk dat je niet eerlijk bent (en daar ben ik heel goed in) dan krijg je geen droge broek en moet je in je blote pikkie naar huis lopen.
Meteen toen ze dat zei, begon mijn piemeltje verder te steigeren en was hij in een paar tellen heel erg stijf.
Ze keek terwijl ze het zei naar mijn dingetje en zag het gebeuren.
Ik wilde gaan vertellen waarom mijn pikkie stijf werd maar ze had het allang begrepen.
“Jij wordt dus geil als je je schaamt, of als je vernederd wordt, begrijp ik dat goed?”
Ik knikte.
Dat is heel zeldzaam en ook heel kostbaar, vertelde ze me, want dat betekent dat je makkelijker klaarkomt als je onderdanig bent, en dat kunnen maar heel weinig jongens en mannen.
De meeste mannen en jongens komen juist makkelijker klaar als ze iemand overheersen, maar jij hebt het in je om juist door het omgekeerde opgewonden te worden.
Kijk nou maar eens hoe stijf je piemeltje is.
Ik keek naar mezelf en zag dat ik inderdaad heel erg stijf was.
Heb je nog nooit schaamhaar gehad, of scheer je het weg? Vroeg ze.
“Nog niet gehad” bekende ik.
Ze glimlachte.
Ik zal je zo een schoon broekje geven, maar eigenlijk wil ik je vragen om morgenavond hier weer te komen, en dan wil ik iets met je uitproberen, dat te maken heeft met het feit dat je klaarkomt op vernederingen, vind je dat goed?
Ik knikte, blij dat ze me niet afwees om dat gekke gedrag.
Ik kreeg een wit broekje van dunne stof aangereikt met aan de zijkant 2 blauwe strepen en aan de achterkant een logo (de kleuren en het motief+logo van de volleybalclub). En ik begon het aan te trekken. Het was overduidelijk een damesvolleybalbroekje.
Ik trok het omhoog en hoewel het een meisjesbroekje was, zat het als gegoten, zowel de voorkant als de achterkant.
Ik had gedacht dat de voorkant veel te krap zou zitten maar mede door mijn kleine piemeltje en balletjes paste het prima. Het zat alleen aan de zijkanten veel en veel hoger dan mijn eigen jongensbroekje.
Ze keek ernaar en zag dat het prima paste, terwijl toch iedereen meteen kunnen zien dat het echt een meisjesbroekje was.
Ze tikte weer op mijn billen, dat was nu de derde keer.
Elke keer als ik iets deed dat ze afwees, de eerste keer toen ik me om wilde draaien om me schoon te maken, de tweede keer toen ik nog geen broekje van haar kreeg en ik mezelf wilde bedekken en nu weer omdat ik probeerde mijn kruis aan haar zich te onttrekken. Ik deed mijn handen weer langs m’n zij.
Je merkt het, he? zei ze, als je iets doet dat niet mag, krijg je een tik op een van je billen.
Daar moet je aan wennen, en je moet proberen te voorkomen dat het zover komt, dat is beter voor je. want die tikken zullen niet zachter worden, maar eerder harder, dat snap je wel zeker.
Ik knikte, begrijpend, en niet van mezelf snappen dat ik dit pikte van een jonge vrouw die ik nauwelijks kende.
Morgenavond om 7 uur ben je hier weer, begrepen?
Ik knikte en wilde gaan.
Ze hield me nog even tegen.
“Je broekje krijg je niet terug, dat hou ik als aandenken”
Nog iets: je moet je piemeltje altijd naar boven leggen in je broekje.
Ik greep in het broekje en deed meteen mijn pikkie omhoog.
Zorg ervoor dat je morgen, al vanaf je huis, weer ditzelfde broekje aandoet, jongetje. Ik vond het geil dat ze me jongetje noemde.
Ik knikte weer, en zag er tegenop om zo over straat te moeten, ik wist dat ik langs allerlei bekende huizen zou komen die me zo zouden kunnen zien in dit meisjesbroekje.
Onderweg werd er wel naar me gekeken, maar door het tijdstip ook weer niet heel erg veel (het was inmiddels bijna tien uur).
Toen ik thuis aan kwam vroeg mijn vader meteen wat er aan de hand was, dat ik nu een meisjesbroekje droeg.
Ik loog dat ik ergens achter was blijven haken en dat mijn eigen broekje gescheurd was. Hij leek er tevreden mee.
Ik trok het broekje snel uit, om er niet meer de aandacht op te vestigen. Ik stapte onder de douche, mijn vader kwam ook in de badkamer staan en begon zich te scheren.
Na het douchen stapte ik er uit en hij keek naar me.
Nog steeds geen schaamhaar, jongen? Zei hij.
Nee, zei ik, en groeien doet ie ook nog niet echt.
Ik merkte dat ik hierdoor weer een half stijf piemeltje kreeg.
Mijn vader is erg groot geschapen, ik wist dat omdat ik het zelf zag als hij douchte, maar ook omdat mijn moeder verteld had dat ik mezelf niet met hem moest vergelijken. Ik had haar weleens verteld dat ik me zorgen maakte omdat ik kleiner geschapen was dan de meeste van mijn vriendjes (eigenlijk AL mijn vriendjes) en toen zei ze dat ik me daar niet druk over moest maken.
Ik ontweek mijn vader verder , poetste mijn tanden en ging naar bed.
De volgende ochtend zag ik het broekje weer liggen op mijn nachtkastje en er naar kijkend werd ik weer geil. Ik hoopte dat de dag snel zou gaan, want het leek me heel spannend om de trainster vanavond weer te zien en haar ervaringen te horen. Ik ging in gewone kleren naar school en wachtte op de laatste bel. Samen met een klasgenootje reed ik naar huis en zwaaide bij de laatste bocht een “tot morgen” naar haar. Achter mijn huis smeet ik mijn fiets in de heg en rende naar de keuken en greep een glas en schonk melk in. Daarna snelde ik naar mijn kamer en keek nog even naar het broekje dat op m’n nachtkastje lag. Mijn moeder had het netjes opgevouwen en er lag en briefje op. “Leuk broekje, van wie is het? Moet ik iets weten???? Mama….”.
Ik schrok een beetje dat mijn moeder het nu ook gezien had, ik kon haar bezwaarlijk antwoord geven dat het van een meisje was, dat zou meteen opvallen, ik kan erg slecht liegen zonder meteen vuurrood te worden.
Met het zien van het briefje en het broekje was mijn piemeltje alweer gegroeid en met een halve stijve liep ik naar beneden om aan de eettafel mijn huiswerk te maken. Nog tijdens het avondeten zat ik steeds te denken aan wat komen ging, mijn tocht naar de sportzaal nam ik in gedachten als door. Het zou nog erg licht zijn als ik er heen ging, dus meer dan gisteravond zouden mensen me kunnen zien in het meisjesbroekje.
Na het toetje ruimde ik de tafel af en zei dat ik ging sporten. Ik liep naar boven, naar mijn slaapkamer.
Snel trok in mijn broek en onderbroekje uit en stapte in het meisjesbroekje. Nog steeds voelde het raar: hoewel het als gegoten zat (zoals ik al zei zowel aan de voorkant als aan de achterkant, eigenlijk nog beter dan mijn eigen sportbroekje) was het gewoon het idee dat het een “verkeerd” broekje was en dat mensen er iets van zouden vinden, dat me opwond.
Terwijl ik de trap afliep kwam ik mijn vader tegen. Hij keek me aan met een rare blik, alsof hij niet wist of hij een serieuze opmerking moest maken of een grapje, en tenslotte zei hij helemaal niks en glimlachte alleen en haalde z’n schouders op.
Mijn moeder stond in de keuken en zag me langslopen en glimlachte ook. “Ik wil je nog even spreken over dat broekje”, zei ze en liet me passeren.
Ik gooide de achterdeur achter me dicht en liep het grasveld achter ons huis op. OP het grasveld waren een aantal jongere kinderen uit de buurt aan het spelen. Ze gingen op in hun spel, keken wel even naar me, maar ze zagen op hun leeftijd blijkbaar niks raars aan me. Ik liep door en kwam langs het huis van het meisje waar ik vaak mee naar huis fiets, maar ze was niet in de achtertuin. Ik was een beetje opgelucht dat zij me niet zo zag, aan de andere kant was de gedachte aan haar en dat ze zou vragen waarom ik een meisjes broekje droeg ook wel erg geil, juist omdat zij zelf een meisje is.
Ik voelde hoe, meer nog dan bij mijn eigen sportbroekje –dat toch nog ruimer zat, zeker aan de voorkant– mijn piemeltje door het lopen in het broekje heen en weer bewoog. Ik begon nog iets meer met mijn heupen te bewegen tijdens het lopen en merkte dat dat het heen en weer bewegen van mijn lulletje zo ongeveer verdubbelde. Heerlijk voelde het, ik kon met niet voorstellen dat ik dat ooit zo in mijn eigen broekje gevoeld had, dat had ik zeker onthouden. Maar misschien kwam het ook deels wel omdat ik nu steeds mijn dingetje omhoog in mijn broekje moest leggen, dat deed ik daarvoor ook niet.
Door het meer bewegen werd mijn lulletje wel behoorlijk stijf en binnen een paar minuten was ie echt naar mijn idee een enorme bult in mijn damesbroekje.
Ik keen naar beneden, maar ik zag echt helemaal niks. Wat groot voelde was minimaal tot niet te zien, zelfs niet in mijn nieuwe volleybalbroekje, dat er niet voor gemaakt was om zoiets te verhullen. Ik bleef stevig doorlopen en heel de tijd was mijn broekje voor mijn gevoel te klein, op sommige punten ging ik zelfs langzamer lopen omdat ik het idee had dat ik anders in mijn broekje zou spuiten, en dat wilde ik zeker niet, dan zou ik helemaal voor schut staan.
Tot ik bij de sportzaal aankwam werd ik nog wel door een paar mensen gezien, maar niemand die aandacht aan mijn broekje besteedde laat staan dat ze lieten merken een erectie te zien.
Bij de sportzaal kwam ik door de zijdeur naar binnen, de les voor meisjes was nog aan de gang. Ik wachtte in de jongenskleedkamer tot ze klaar waren, omdat ik niet bij hun les wilde storen. Luid lachend liepen ze hun eigen kleedkamer in. Er ware beste een paar knappe meisjes bij, en in hun strakke broekjes en shirtjes zagen ze er helemaal sportief en knap uit. Van het kijken naar hun lekkere wiebelende kontjes voelde ik mijn piemeltje stijver worden. Pas toen de deur van de kleedkamer dichtging liep ik de gymzaal in en liep op het kantoortje af. Ik klopte op de deur, maar niemand antwoordde. Ik keek rond of ik de trainster ergens anders zag, maar dat was niet zo. Ik ging voor de deur staan en wachtte maar af. Voor de volgende les kwam er af en toe al een meisje uit de dameskleedkamer de gymzaal in. Ik keek stiekem wel naar binnen en zag allemaal meisjes, de ene al gekleed in sportbroekje en t-shirt, de andere alweer in gewone kleding bijna naar huis, en nog een paar ook helemaal naakt, net uit de douche. Ik voelde door daar naar te kijken mijn piemeltje stijver worden en de paar meisjes die lang me heen liepen viel het nu ook op.
Ik wist dat ik mijn stijve lulletje niet mocht verbergen, dat is nog erger dan stijf zijn. Mijn broekje bolde nu duidelijk op en een paar meisjes klaagde bij de gymlerares.
Ze kwam er al snel bij en liet mij gewoon staan terwijl ze tegen de meisjes zei dat dit inderdaad geen acceptabel gedrag was. Ze sloeg met haar linker hand heel hard tegen de kleine bult in mijn broekje en ik kromp ineen van de pijn in mijn balletjes vooral. Daarna deed ze me een blinddoek voor en zei tegen de meisjes dat als de bobbel niet wegging in een paar minuten dat ze haar terug moesten roepen.
Ik bleef keurig staan, maar voelde duidelijk dat mijn lulletje niets slapper werd.De meisjes stonden nog om mij heen en bekeken me en praatten over mij. ik voelde hoe er wat voorvocht uit mijn pikkie liep.