Een ontmoeting in Leather – Deel 21.
“Problemen tot het einde.”
Toen we rond 22.30 uur in Carl’s club arriveerden, stond er die avond al een lange rij mensen te wachten om binnen gelaten te worden. Robin en Rik zagen mij en Erik-Jan naar de club toe komen lopen en ze kwamen ons tegemoet. “Hé jongens, hoe gaat het met jullie?”, vroegen ze bezorgd. “Het gaat prima, maar waarom kijken jullie ons zo bezorgd aan?”, Vroeg EJ. “We zijn gisteren vroegtijdig vertrokken, kort nadat we Mike en André hadden zien binnenkomen.”, vertelde Rik zich verontschuldigend. “Ah ja, dat was niet leuk. Ze moesten vertrekken nadat ik André verteld had dat ik nu echt nooit meer voor hem zou komen werken.”, zei ik tegen Rik. Ze knikten begripvol en opgelucht dat er niets ergs was gebeurd.
Ik bekeek de rij mensen die voor de club wachtte. “Ah, nu begrijp ik waarom je zo bezorgd bent! Het lijkt erop dat wij de helft van de stamgasten van Club André in de rij hebben staan. Verwacht je problemen Robin? Heeft André hen misschien gestuurd?”, vroeg ik hem bezorgd. “Ik weet het eerlijk gezegd niet, maar ja, het is mogelijk dat André ze heeft opgedragen om langs te komen.”, antwoordde hij even bezorgd als ik.
“Ehmmm… En waarom zijn jullie hier vanavond?”, vroeg ik nieuwsgierig. “We hebben een ontmoeting met Carl over een mogelijke samenwerken met Tom, om wat van onze spullen hier te verkopen of om onze winkel op een andere manier te promoten.”, zei Rik tegen ons. “In dat geval loop maar even met mij mee… ik ken de portier persoonlijk…”, zei ik. En Xiam en EJ begonnen hard te lachen. “Hij kent hem inderdaad persoonlijk… Alle 30 centimeter van hem!”, grapte EJ. We liepen naar Kevin toe en ik zei; “Één, plus 4 gasten Kev.”, zei ik wijzend op de mannen achter me. “Ik moet eerst even met Carl praten voordat je de club kunt openen, Trouble in paradijs…”, zei ik zachtjes terwijl ik naar de ongebruikelijke menigte keek. Kevin zag mijn bezorgde blik en liet ons vijven snel binnen. En hij riep om een ??back-up via zijn communicatie oortje.
In de club liep ik naar Carl en stelde Robin en Rik voor. “Baas, de helft van club André lijkt te wacht in de rij voor de club. Ik weet niet wat ze van plan zijn, of wie ze hierheen heeft gestuurd. Maar van wat ik van Robin en Rik begrijp is het misschien verstandig om vanavond de beveiliging te verscherpen.”, zei ik snel tegen Carl. Hij zag de bezorgdheid in mijn ogen en wist genoeg. Hij instrueerde zijn team om extra waakzaam te zijn. “Goed dat je ons waarschuwt Robby.”, zei hij. “Carl aan de beveiliging: stel een zero tolerance-beleid in en doorzoek de ‘bezoekers’ op ongewenste items aan de deur. Geef toegang tot vaste klanten, maar houd rekening met potentiële rotzooi schoppers. Verlaag het maximaal toegestane aantal personen met 10%.”, sprak hij in zijn oortje. Kevin antwoordde prompt, en hij vroeg Carl om toch alvast de politie te informeren, omdat de menigte buiten al opdringerig werd.
Carl vroeg een barvrouw of haar vriendin die avond aan het werk was. Sara antwoordde; “Ja, ik denk het wel…”. Carl belde Sara’s vriendin om haar te vertellen wat er aan de hand was. Ze hadden een vriendelijk gesprek, blijkbaar kende Carl haar ook persoonlijk. “Ok Robby, er is een extra back-up geregeld, ik wil dat je met de jongens in het VIP-gedeelte gaat zitten. Dan kun jij tegelijkertijd kijken hoe wij hier werken in de club. Als je mogelijke verbeteringen ziet, laat het me maar weten. Hier is je eigen communicatie-oortje. Geniet van de avond, maar laat ons de zaken zelf maar afhandelen.”, zei hij streng. “Ja baas… zal ik doen baas!”, zei ik met een glimlach. “Noem me maar Carl hoor, gekke jongen!”, lachte hij. Ik stelde me snel aan de rest van het personeel voor, en liet Robin en Rik hun zaken met Carl bespreken.
Robin en Rik kwamen naar de VIP-ruimte lopen vlak voordat de wachtende menigte om 23.00 uur de club mocht betreden. “En? Hoe ging het met Carl?”, vroeg ik aan Rik. “We zijn binnen!”, vertelde hij me. “We zullen de details nog wel moeten uitwerken, maar Carl was erg onder de indruk van ons werk en hij had ook al met Tom gesproken. Dus de zaken zouden voor ons moeten aantrekken.”, zei hij opgetogen. We hebben met onze groep gekletst in het VIP-gedeelte. En we hadden redelijk wat plezier.
Ik zag dat het wel erg druk was bij de bar. De klanten moesten hun bestellingen naar het bar personeel schreeuwen over de bezoekers die voor hun op de barkrukken zaten langs de bar. Het was behoorlijk chaotisch. Ik keek naar EJ. “Ga je ding maar doen schat… maar vraag ze eerst of ze wel hulp willen.”, zei hij. Ik gaf mijn vriendje een zoen en bedankte hem voor de behulpzame hint. “Robby aan Bar: Cody wil je dat ik jullie bij de bar kom helpen?”, vroeg ik. “Oh ja alsjeblieft! Robby…”, zei hij. Ik liep snel naar de bar. Tenminste zo snel als ik kon, omdat het daar extreem druk was. Nadat ik mijzelf achter de bar had geduwd liep ik naar de keuken, om mijn handen te wassen en een reserve schort op te halen. Carl tikte me op de schouder en gaf me een officieel ‘Drie Gebroeders-crew T-shirt’. “Ik denk dat je niet stil kon zitten, of wel?…”, lachte hij. “Wat zei je? Verdien ik vanavond anderhalf keer mijn loon per uur… Cool!…”, lachte ik naar Carl.
Ik kreeg een tik op mijn kont en werd naar de bar gestuurd met een krat met extra glazen. Ik zette de extra glazen op hun plek, en begon te helpen met het serveren van drankjes. Het aanblik van al die mannen en vrouwen in Leather die ik bediende gaf me een groot gevoel van voldoening. Ik schonk de drankjes in en Sara zorgde ervoor dat ze allemaal betaalden. Na een tijdje leerde ik de prijzen en rekende ze ook zelf af met de gasten. Het extra paar handen achter de bar zorgde ervoor dat de menigte vrij snel uitdunde tot een meer beheersbare grootte. De mensen begonnen zich in de club te verspreiden. Sommige van André’s mannen probeerden met mij te praten en me te vertellen dat ik terug moest keren naar André’s club. Maar ik slaagde erin om mijn hoofd bij het werk te houden. Ik gaf ze een vriendelijk knikje of glimlachte naar ze. Daar liet ik het bij.
Na een tijdje keek ik naar Cody. En hij knikte dat het goed was om terug te gaan naar mijn groep. Hij bedankte me voor mijn hulp en ik vulde een dienblad met drankjes voor mijn mannen. Ik heb Sara betaald die er vreemd van op keek. “Jij hoeft niet te betalen hoor, lieverd!”, zei ze. “Nee, maar ik wil het wel graag, vriendin. En bedankt voor de instructies!”, zei ik. “Geen probleem lieverd, jij bedankt voor de hulp!”, zei ze met een glimlach. Ik nam het dienblad met drank in mijn hand en liep naar de VIP-ruimte. Ik gaf de mannen hun biertjes en we praatten, lachten en maakten grapjes over van alles en nog wat. Maar al die tijd hield ik mijn ogen en oren open. Sommige van André’s stamgasten begonnen luidruchtig te worden. Een kleine groep had een paar jongere mannen in het nauw gedreven en wilde hen de dungeon in duwen.
Ik scheidde mezelf even af van de groep en zei in mijn oortje; “Robby aan Carl: er wordt een kleine groep van onze stamgasten in de buurt van de dungeon lastiggevallen. Is het mogelijk om de dungeon af te sluiten vanavond, zodat er meer beveiliging is voor de club en op zolder? Of ga ik met dat verzoek mijn boekje te buiten?”, vroeg ik aan Carl. Carl kwam naar de VIP-ruimte. Begroette de rest van de groep alsof er niets was gebeurd en zag waar ik naar keek. “Goed plan Robby! Nogmaals heel goed, ik ga er meteen mee aan de slag”, zei hij onder de indruk van mijn observatie vermogens.
Carl stuurde de beveiliging om de dungeon te ontruimen en sloot de deur nadat de laatste bezoeker er was vertrokken. Hij kwam naar me toe en omhelsde me. “Je weet dit misschien niet, maar ik denk dat je net een hoop problemen hebt voorkomen. Nogmaals bedankt, als je nog meer suggesties hebt, zou ik ze ook graag willen horen Robby!”, vertelde Carl me.
“Nou in dat geval… wat dacht je er van om een paar barkrukken aan de linkerkant van de bar te verwijderen. Dan kunnen de bezoekers hun drankjes bestellen zonder dat ze zich voorbij de mensen hoeven te duwen die daar zitten. Je zou zelfs een barrière kunnen plaatsen waardoor het eenrichtingsverkeer langs dat gedeelte van de bar wordt… Maar dat is maar een ideetje.”, zei ik tegen Carl. “Laat me dat even bespreken met Cody… Waarom neem je de mannen niet mee naar de zolder en leef je daar lekker uit.”, zei hij.
Carl ging naast Robin en Rik zitten en begon met hen te praten. Ik nam EJ, Xiam, Stevan en Ian mee naar de cruiser ruimte op zolder. Toen we naar de trap liepen, zag ik dat meester Tom met één ??van André’s stamgasten aan het praten was. “Hallo meester…”, onderbrak ik hen. “Oh, Hey Robby!”, antwoordde hij vriendelijk. “Carl praat met Robin en Rik in de VIP-ruimte, misschien wilt u ook bij dat gesprek aanwezig zijn.”, zei ik met een serieuze blik op mijn gezicht. Het was Tom duidelijk dat ik wilde dat hij voorzichtig zou zijn met de mensen met wie hij sprak. Meester Tom keek naar mijn crew T-shirt en zag mijn communicatie oortje. “Werk je vanavond?”, vroeg hij. “Alleen parttime,… maar ik denk echt dat u er echt even bij moet zijn.”, knipoogde ik terwijl ik naar Carl en de broers wees. “Ah… In dat geval zal ik er meteen naartoe gaan, zoon.”, antwoordde hij en vertrok prompt zonder afscheid te nemen van de man die hij probeerde op te pikken.
“Fuck, wat denk je dat je aan het doen bent…”, riep de man boos naar me. “Ik houdt de interesses van mijn Master in de gaten…”, antwoordde ik kalm. “Er zijn genoeg andere mannen hier om mee te spelen. Sommige ken je zelfs al van de Sex-boerderij André… Geniet van je verblijf. Maar speel veilig…”, zei ik vriendelijk. Uit mijn ooghoeken zag ik dat een van onze beveiligingsmensen ons aankeek. Ik gebaarde dat alles in orde was. En liep naar boven met de mannen. Ian blokkeerde de achterkant van de groep. En keek boos om naar de man die me naar boven probeerde te volgen. De beveiliger kwam tussenbeide en begeleidde de man uit de club.
Stevan was nog niet naar boven geweest. Dus hij keek zijn ogen uit en was tevreden met wat hij zag. We liepen naar de bioscoop en plofte neer op de Leather banken daar. Ik keek naar Steven en zag dat er naast hem een glory hole zat. Ian keek naar mij hoe ik naar Steven keek en hij knikte geil naar me. Ik liep achter de glory hole muur en liet mijn broek zakken. Ik zorgde ervoor dat ik volledig stijf was en duwde mijn lul door het gat. Steven keek verbaasd naar de mannen. “Ga ervoor Stef…”, riep EJ naar hem. En Ian duwde Stevens mond in de richting van de kloppende pik. Maar hij probeerde Ian te weerstaan. Maar Ian nam geen nee als antwoord en plaatste twee vingers in de hoeken van zijn mond en commandeerde hem; “Open wijd en let op je tanden jongen!”. Hij duwde Steven over mijn keiharde lid en pompte zijn hoofd ruw en diep over mijn schacht.
Steven begon te gorgelen en stikte er bijna in. De soppende en slurpende geluiden die hij maakte, maakten het alleen maar heter. Hij begon het onder de knie te krijgen en nam me snel zo diep als hij kon in zijn mond. “Ja… Fucking hell man… Neem die dikke lul… Zuig hem goed… Laat hem weten wat een goede kleine slet je bent… Zuig hem Stef!”, Sprak Ian geil tegen Steven. Stef vond dat erg leuk en hij verloor al zijn remmingen. Ik kreeg nu een diep throat blow job van hem waardoor ik luid begon te kreunen. Ik probeerde mijn lading zo lang mogelijk binnen te houden.
Erik-Jan zat achter Steven en scheurde zijn spijkerbroek open. Stef’s kontgat was nu zichtbaar. Maar hij vond het helemaal niet erg. Hij wilde alleen maar meer lullen. Hoe meer, hoe beter hij het vond. EJ smeerde wat spuug over zijn pik en vulde die reet met zijn lul. Toen hij er volledig in zat, begon hij wild te pompen. Ik kon voelen dat Stef hard werd geneukt, omdat hij niet langer zelf de snelheid beheerste waarin hij me afzoog. De man die hem neukte maakte dat Stef’s mond ook mijn pik neukte. En dat was geweldig. Ik begon te kreunen en kwam in Stef’s mond klaar. Zodra ik klaar was verscheen een nieuwe lul door de glory hole. En hij ging verder waar ik was gebleven. Eenmaal terug bij de groep gaf ik Erik-Jan een klap op zijn kont. Ik fluisterde geil in zijn oor; “Vul hem, kerel… neuk hem vol met je zaad!… Maak hem maar glad voor mij!”.
Dat duwde EJ over de top en hij spoot een flinke lading in de kont van Steven, waarna hij plaats maakte voor mijn paal. Ik duwde mijn dikke lul er grof in. Maar zijn gat was erg lekker glad. En EJ’s sperma druppelde langs mijn pik op de bank. Ik neukte zijn soppende kontgat open en tagde Xiam dat hij de volgende was. Xiam was zo verdomd geil dat hij ook een hete lading in Stef’s kont spoot. En hij gleed uit hem. Ian liet zich achter Stevens kont vallen om het zaad eruit te likken. Steven kreeg zijn mond voor de tweede keer gevuld en werd hard door geneukt door Ian. Ik was begonnen om EJ’s mooie lul te likken. Ik liet mijn broek weer zakken en nam hem langzaam in me. Ik bereed zijn pik terwijl we allebei naar de gay-porno keken.
Blijkbaar waren we de enige, want de rest van de menigte keek naar de hete actie achter in de sex bioscoop en juichte ons toe. EJ heeft me gevuld en tevreden trokken we onze broeken weer omhoog. Erik-Jan keek me bezorgd aan. “Ik heb de broek van Stef open gescheurd… wat doen we nu? Hij kan zo niet teruglopen naar het hotel met zijn kont in de wind…”, fluisterde hij beschaamd in mijn oor. “Ik heb een paar zwarte leren shorts in mijn rugzak gestopt, die kan hij aan als hij dat wil… Maar ik durf te wedden dat hij de rest van de nacht bareback zal gaan.”, grapte ik. En vertelde Stef dat hij mijn shorts mocht gebruiken als dat nodig was. Maar hij vond het wel goed dat iedereen nu zijn open geneukte kontgat kon zien.
Ian, Xiam en Stef bleven boven. Maar EJ en ik gingen terug naar de club om een ??beetje te dansen. “Jezus, dat was verdomde geil Robby…” riep EJ terwijl we de trap afliepen. “Heb je er van genoten?”, vroeg ik aan mijn vriendje. “Hell yeah… dat heb ik zeker, Stef heeft een lekkere neukbare kont!”, snakte EJ. “Waarom vragen we hem niet of hij vanavond in ons appartement onze bitch wil zijn…”, stelde ik EJ voor. “Fuck yeah man! Ik denk dat hij dat leuk zou vinden…”, lachte Erik en hij kuste me.
We dansten lekker en vroegen de DJ om enkele van onze favoriete nummers te draaien. Normaal gesproken nam hij geen verzoek nummers aan, maar omdat ik hem de avond ervoor had af gezogen wilde hij wel een uitzondering maken. We hebben erg genoten. Maar in mijn oortje kon ik horen dat Kevin problemen bleef houden aan de deur. En in de club kregen enkele van onze vaste klanten diverse ‘woorden’ met de leden van club André. Erik-Jan merkte dat ik niet veel aandacht aan hem besteedde. En hij vertelde mij; “Ga de dag redden, Robby… Het is goed… Doe je ding nog maar een keer lieverd!”. Ik bedankte hem met een hete zoen en liep van de dansvloer.
“Robby aan Carl: Roep de extra hulp maar in!”, zei ik. Toen ik achter hem en Dave langs liep vertelde ik hem; “Ik ga buiten kijken of ik Kev wat hulp kan geven.”. “Wees je wel voorzichtig Robby?”, zei Dave bezorgd. “Het komt goed Dave, ik ben daar immers niet de enige buiten.”, zei ik om Dave en Carl gerust te stellen. “Voorkomen jullie maar dat hier binnen de pleuris uit breekt.”. Ze knikten en Carl greep zijn telefoon.
Kevin was een beetje verrast om mij buiten bij hem te zien. “Hé R.”, zei hij. Ik begreep dat hij me niet bij naam wilde noemen. Ik gaf hem een ??fles water en een snack. “Hé baas… heb je wat hulp nodig hier?”, antwoordde ik. “Prima… dan kan ik je direct laten zien hoe ik de lijn bewerk…”, vertelde Kev. Hij liet me zien wat het totale aantal mensen binnen was. Hij had een teller aan zijn riem, zodat hij de aantallen kon bijhouden. Na een tijdje vroeg hij; “Kun je het even alleen aan, ik moet even naar binnen om te zeiken, man. Ik kom snel terug, en je hoeft niemand binnen te laten. We zijn toch bijna helemaal vol.”. “Natuurlijk, baas!”, antwoordde ik, en dat deed Kev erg veel plezier.
Kevin ging naar binnen en twee mannen verlieten de club. “Bedankt voor jullie bezoek, kom snel nog eens terug!”, zei ik tegen hen. Ze keken een beetje verbaasd, maar waren zichtbaar blij met de extra aandacht. Al snel zijn er nog twee jongens vertrokken. Ook hen bedankte ik voor hun bezoek. Ze werden gevolgd door twee Bikers. “Bedankt dat jullie bij ons waren, Lekkere dingen. Rij voorzichtig… Tot de volgende keer.”, zei ik glimlachend. “Bedankt, en tot ziens maat!”, zeiden ze terug met een vette knipoog.
De mannen die in de rij stonden te wachten werden rusteloos… “Hé, kunnen we nu naar binnen. Er zijn al 6 mensen vertrokken… Kom op man laat ons nu binnen!”, riepen twee van André’s stamgasten naar me. Ik wees echter naar een groepje van 6 onschuldig uitziende studenten om naar binnen te gaan. “Hé, waarom heb je ze naar binnen gelaten? Ze dragen niet eens Leather, ik betwijfel of ze wel weten wat voor club dit is! Jij kleine eikel!”, schreeuwden de mannen naar me. “Doe maar rustig mannen. Door dat gedrag zal je echt niet sneller binnen komen. Bovendien, geef die gasten een paar minuten en ze zullen zo weer naar buiten rennen.”, lachte ik en de mannen gaven me daarin gelijk.
Een jonge politieagent kwam naar me toe lopen. “Alles oké hier?”, vroeg hij me. Hij keek even heel streng naar de schreeuwende Leather mannen. Ik herkende de agent. Hij was de man die meester Tom de vorige avond had gevraagd om Ian brutaal te neuken in de dungeon. “Alles is onder controle hier buiten agent.”, zei ik. En de politieagent merkte op dat ik niet wist hoe de situatie in de club was. “Laat me even een paar collega’s er bij halen om binnen een rondje te maken.”, zei hij. En hij liep weg. Hij kwam terug met 4 andere politie mannen en een vrouwelijke hoofd agent van politie. Ik vertelde de beveiliging via mijn oortje dat ze binnen kwamen. En ik liet ze meteen door. Ik kreeg een schouderklopje van de hoge vrouwelijke politie agente.
Even later kwam de groep van zes studenten naar buiten rennen. “Bedankt voor het bezoek jongens, ik hoop dat je genoten hebt van jullie verblijf… Er zit een leuke Leather store verderop in de straat. Misschien kun je daar wat Leather kopen voor de volgende keer!”, zei ik, terwijl ik knipoogde naar de wachtende Leather mannen. “Zie je wel… Zei ik toch… ze waren daar voor 1 biertje en renden snel weer terug naar hun mama’s…”, we lachten terwijl ik nog 2 mannen de club binnen liet gaan.
Kevin kwam terug en nam de klus weer van me over. Ik wilde terug naar binnen maar hij hield me tegen. Hij speldde een kleine V-beveiligingsbroche op mijn borst. “Je bent nu een van mijn mannen!… Draag het met trots, we hoorden dat je met Politie agent Jeffrey praatte, je had je microfoon open laten staan. Leuk idee om afscheid te nemen van bezoekers!”, zei Kevin en hij knipoogde naar me. Ik was erg trots op het gebaar.
Binnen was het chaos. De politie had een paar van André’s mannen gearresteerd. En ze werden via de achteruitgang naar buiten gebracht. Ik gebaarde naar de politieagent die ik eerder had gesproken. Ik stelde mezelf voor en vroeg of we een kort off-the-record gesprekje konden voeren. Ik leidde hem naar een zijkamer en ik legde uit wat ik dacht dat er aan de hand was. “Ik werd door twee mannen gepaaid om voor hen te komen werken als een seksslaaf in hun homoclub. Maar ik heb ze verteld dat ik dat niet wilde. Sindsdien bleven ze me erover lastigvallen. Niets ernstigs, althans niet erg genoeg om hulp te zoeken van de politie. Maar toch, ik denk dat je moet weten dat de mensen die je hebt gearresteerd allemaal bij de rivaliserende club horen. En het is mogelijk dat ze hierheen zijn gestuurd om wat problemen te veroorzaken. Alleen om mij te pesten. Maar dit is alleen maar zoals ik denk dat het is gegaan. Niet iets voor jullie om in actie te komen. En dit is off the record. Dat klopt toch?”, vroeg ik bezorgt. “Zeker weten Robby… Bedankt voor de achtergrond info.”, knipoogde hij terwijl hij ja met zijn hoofd knikte.
De vrouwelijke hoofd agente kwam op zoek naar haar collega. “Heb zojuist wat achtergrondinformatie ontvangen mevrouw.”, antwoordde hij snel. Ik had het gevoel dat we waren betrapt. Of dat we wat deden wat niet mocht. “Dit is Robby, hij werkt hier parttime”, zei Agent Jeffery.
“Robby, ik heb net van Carl begrepen dat wij jou moeten bedanken, omdat je het niet uit de hand hebt laten lopen. Ik heet Carla, ik heb gehoord dat je mijn vrouw eerder hebt ontmoet. Sara werkt hier als barvrouw. Ze heeft ook veel lof over je uitgesproken! Kom op Jeffrey. De jongens wachten al op je!”, vertelde ze ons.
“Ik blijf liever op het plein voor het geval er meer problemen zijn. Ik heb net enige informatie hierover ontvangen. Er kan hier misschien meer aan de hand zijn, mevrouw.”, zei hij strikt. “Oh, oke dan… Dan kom ik hier ook terug, nadat we deze gasten hebben afgeleverd op het bureau. Tot ziens Robby, je bent echt een grote hulp geweest.”, zei Carla vriendelijk. “De nacht is nog niet voorbij, vrees ik.”, zei ik. En ze keek me verbaasd aan. “Denk je dat we een paar extra agenten op het plein moeten houden?”, vroeg ze aan mij. “Kan geen kwaad, als jullie de mensen kunnen missen, maar tot nu toe is alles weer onder controle geloof ik.”, antwoordde ik.
Daarmee liep ze weg. “Robby, ik weet niet of je het gemerkt hebt… maar het is heel ongebruikelijk dat Carla zichzelf introduceert met haar voornaam… Ik denk dat je een nieuwe fan hebt.”, zei agent Jeffery met een glimlach. “Zie je later jongen, hier heb je mijn privételefoonnummer voor als je me nodig hebt…”, vertelde hij terwijl hij me zijn visitekaartje overhandigde.
Ik stopte zijn nummer in mijn telefoon en ging terug naar de club. Ik was nog steeds geïrriteerd. Ik had nog steeds het gevoel dat de problemen nog niet voorbij waren. Toen ik terugliep naar het VIP-gedeelte, zag ik Xiam naar zijn telefoon staren. Zijn handen trilden wild. Ik sloeg een arm om hem heen en vroeg of alles in orde was. “Nee! Ik heb deze SMS net van André gekregen, mijn meester wil dat ik mijn Corvette teruggeef!”, zei hij en begon te huilen. Ik keek even naar EJ en hij ging op zoek naar Dave en Carl. “Mag ik die tekst even lezen, maat?”, vroeg ik. Xiam gaf mijn zijn telefoon.
De tekst was heel duidelijk. “Als je me mijn auto niet meteen terugbrengt, stuur ik een paar kerels om hem samen met jou er in af te branden! Jij kleine Chinese hoer!”.
“Ik denk dat je beter contact kunt opnemen met je vader en misschien zelfs wel met de politie. Hij kan maar zo niet mensen bedreigen!”, zei ik bezorgd. We hebben er met Carl over gepraat. En hij zorgde ervoor dat Xiam zijn auto veilig kon parkeren in de garages van Tom en Ian. Toen we terugkwamen bij de club was zijn vader, Cheng Heou, daar ook al. En hij was in gesprek met agent Jeffery en Carl op zijn kantoor.
Ik gaf Xiam een ??knuffel en wilde vertrekken zodat hij rustig met zijn vader en de politieagent Jeffery kon praten. Ik vroeg; “Ehmmm… Xiam… Als je kunt bewijzen dat de auto op jouw naam staat en dat je het als een geschenk van André hebt gekregen, dan zou het goed moeten komen denk ik…”, zei ik opbeurend. “Hé Ja, ik heb nog steeds de brief van André. Ik heb hem op mijn 18e verjaardag gekregen, daar in werd duidelijk gezegd dat het een geschenk was!”, zei Xiam blij met mijn suggestie. Hij begreep mijn vragen. Dat deed politieagent Jeffery ook. “Oké, Dit kunnen we inderdaad uitzoeken, als je een aanklacht in wilt dienen, dan kan dat! Doodsbedreigingen als deze moet je niet te lichtvaardig opnemen meneer Heou.”, zei Jeffery tegen Xiam.
Ik verliet het kantoor van Carl en ging terug naar de club. De rest van de groep danste en ik deed weer met ze mee. “Alles oké Robby?”, vroegen ze. “Niet zeker, ik denk dat er aan gewerkt wordt.”, zei ik.
We dansten en dronken nog wat meer. Ik had het warm gekregen en zei dat ik een tijdje naar buiten wilde gaan. Ik pakte mijn Leather Biker jacket uit de kleedkamer van het personeel en ging naar buiten. Er stond nog steeds een rij wachtende mensen die de club in wilde. Maar het leek meer op de gewone crowed dan daarvoor. De lijn ging nu vrij snel vooruit.
Opeens stond Mikael van Buren voor me. Ik keek Kevin verrast aan. Kevin vertelde Mike dat hij zou moeten wachten. Ik had een stap terug gedaan en stuurde snel een sms naar Jeffery; “1 1 2. de Drie Gebroeders voordeur”. Ik was echt helemaal klaar met het gedrag van Mike en André.
“Hallo Mike, wat komt u hier doen?”, Vroeg ik kalm. “Ik wilde met jou praten en je mijn verontschuldigingen aanbieden.”, zei hij, terwijl hij me erg vreemd aankeek. “Cool… Goed dan, excuses geaccepteerd. En vaarwel Mike!…”, zei ik resoluut, terwijl ik de ketting openmaakte zodat hij het plein op kon lopen. “Kevin, laten we ons niet met zulke mensen bemoeien!”, zei ik tegen Kev. Jeffery liep naar me toe terwijl Carla Mike staande hield. “Dat is een van de twee mensen waar ik je over heb verteld. Ik wil een aanklacht indienen voor stalking. Ga maar eens streng met hem praten, en laat hem daarna maar weer gaan…”, zei ik, en Jeffery schoot in actie. Ze arresteerden Mike en namen hem mee naar het bureau. Pas daarna kwam er eindelijk weer een ??gevoel van kalmte over mij heen.
De laatste van André’s mannen verlieten de club en ons reguliere publiek mocht binnen. Ik liep met hen naar binnen. En ik sprak met Xiam en Steven. “Willen jullie dekhengsten vanavond in ons appartement komen spelen? Ik denk dat we een paar zweepjes hebben met Stef’s naam erop…”, knipoogde ik. De mannen wilde maar wat graag om nog wat kinky pleziertjes te hebben in het ‘Black Rose’ hotel. Ik nam afscheid van de personeelsleden en bedankte Carl, Dave, Cody en Kevin. We zijn met z’n vieren naar het hotel gelopen. Steven bond zijn jas om zijn middel om zijn gescheurde broek te verbergen. Wetende dat het toch snel totaal van zijn reet gescheurd zou worden.
En in ons appartement hebben we Stevan op zijn juiste plaats gezet. We hebben de rest van die avond ruw met hem gespeeld. We neukten hem hard, ieder om onze beurt of hij werd door ons alle drie gezamenlijk gebruikt. We maakten volledig gebruik van de faciliteiten in de BDSM-kamer en Stef was erg trots op het feit dat hij ons kon plezieren. We eindigden naakt in het bubbelbad en bestelde roomservice. Praatte, lachte, kuste en streelde elkaar. Laat in de avond gingen we naar bed en sliepen tot laat de volgende ochtend. Klaar voor de laatste dag van onze gezamenlijke geïmproviseerde vakantie.
We zijn die ochtend kleding gaan winkelen met Stevan, nadat we afscheid hadden genomen van Xiam. Hij moest later die zaterdag in zijn vaders Chinees-restaurant werken. Dus alleen Erik-Jan, Steven en ik bleven achter in het hotel. We besloten dat Stevan en Erik-Jan na het avondeten naar huis zouden vertrekken. Ik had hen vertelt dat ik in Carl’s club zou moeten ‘werken’ vanaf 14:00 uur tot laat die nacht. We hebben Stef een paar nieuwe broeken gekocht en bij Master Tom’s winkel hebben we Steven zijn eigen Leather jacket aangeschaft. Als een soort van bedankje voor de hete en kinky paar dagen die we met hem hadden doorgebracht.
Ik ging naar de bouwmarkt om wat elektrische benodigdheden op te halen en kwam om 14:00 uur aan in Carls club. Ik ging aan de slag en veranderde de verlichting bij de ingang van het personeel en in sommige van de achterkamers. Ik voegde wat licht en lichtschakelaars toe en plaatste een aantal nooduitgangsborden op de juiste plekken boven de deuren. Ik heb zelfs wat fluorescerende tape op de vloer geplakt die van de club naar de nooduitgangen leidde. Rond 17.00 uur kwam Carl naar me toe. Ik had de achterruimtes opgeruimd en de brandblussers schoongemaakt en op meer logische plaatsen bij de deuren gezet. Carl had inspecteurs van de gemeente en de brandweer bij zich.
“Ah, Robby, het is je toch gelukt om nog langs te komen. Ik dacht dat je te laat was!”, zei hij geïrriteerd tegen me. “Oh, sorry man, ik zie dat je het druk hebt gehad vanmiddag!”, ging hij verder nadat hij rondkeek naar de achteringang van de club. De inspecteur van de brandweer was erg onder de indruk. “Kijk, dit is hoe we willen zien dat elke clubeigenaar de nooduitgangen onderhoudt!”, zei hij blij tegen de persoon van de gemeente. De inspecteurs waren tevreden met de vooruitgang die Carl had geboekt bij openstaande veiligheidsproblemen van de club. En Carl gaf me een enorme knuffel nadat ze weer waren vertrokken. “Je hebt me weer gered Robby !!! Je weet het niet, maar ze stonden op het punt om de club te sluiten voor veiligheidsovertredingen”, zei Carl opgetogen.
“Cool, ik ben er om te helpen. Hebben jij en Dave tijd voor een diner?”, Ik ga Steven en EJ na het avondeten naar huis brengen. Dan kan ik een volledige avonddienst in de club draaien, als je het extra paar handen nodig hebt Baas!”, vroeg ik aan Carl. Hij sleepte me terug naar de club. Pakte zijn Leather Jack en met zijn drieën gingen we naar Stevan en EJ voor een chique diner in het hotel. Daarna brachten Carl en ik onze vrienden naar het treinstation. Ik nam afscheid van Erik-Jan en Stevan. Wetende dat onze vriendschap deze dagen niet hechter had kunnen worden. Toen de trein was vertrokken, keek ik naar Carl. “Bedankt voor alles baas…”, zei ik met een betraand oog. “Nee, dank je vriend… En stop verdomme om mij baas te noemen…”, zei hij hardop lachend…
Dat is hoe Robby, in iets meer dan een maand, zijn leven volledig omdraaide. Van een onzekere, nerdy, Judoënd wattje. Tot een stoere Leather loving vent met nieuwe vrienden voor het leven. Die allemaal dezelfde dingen wilde als hij; Leather, Gay Sex, Lachen, Plezier, Goed eten, Snelle Bromfietsen, Vriendschap en meer Leather. Oh… en heb ik LEATHER al genoemd…?
– HET EIND –
_______________________